2 Nisan 2012 Pazartesi

BRUSCHETTA MEVZUSU

Bruschetta ile olan hikayem kendiliğinden gelişen bir hikaye... ölüm diyeti yaptığım dönemlere dayanıyor, diyet yaparken zaman zaman gerçekten iştahlı olur insan, ve bu gibi durumlarda hamburgere, kebaba saldırmamak için en iyi çözümümdü bruschettalar. Çünkü hem tadıyla, hem de görüntüsüyle iştahlı bir insanı tatmin edebilecek kapasitede bir atıştırmalık. Aynı zamanda da, hamburger ve kebaptan almanız muhtemel olan kalorinin çok daha azıyla işi kotarıyorsunuz. Hafta sonu bir arkadaşıma " blogumu çok ihmal ettim, ama pazartesi günü büroda çok yoğun olmazsam bruschetta yı yazıcam" dediğimde, " iyi de o hiç zor değil ki" dedi. Evet zor değil, belki de pek çoklarımız üniversite yıllarımızda açlığımızı pratik bir şekilde yatıştırmak için yapıp yemişizdir, üstelik yaptığımız şeyin adının Bruschetta olduğunu ve bunun bir italyan geleneği olduğunu bile bilmeden, bilmeye gerek duymadan, yani yazımın başında da söylediğim gibi " kendiğinden...".

İlk olarak annem sayesinde evimizde alışkanlık haline gelen tam buğday ekmeğiydi bana ilham veren. çok lezzetli bir ekmek. tam buğday ekmeklerini orta kalınlıkta dilimleyip, 200 derece fırında 3-4 dakika kızarttıktan sonra, üzerine zeytinyağı tuz ve karabiber gezdirip tekrar fırına koyardım, 2-3 dakika da böylece kızardıktan sonra, üzerine ince dilimlenmiş kaşkaval peyniri, ve yine ince dilimlenmiş domates koyup peynirler eriyene kadar tekrar fırına verirdim, çıktığıda muhteşem kokardı, ve yanında benim favori içeceğim ıce tea ile çok da güzel bir akşam yemeği olurdu. bundan sadece 2 dilim... iştahımı masum yollardan bastırmam için yeterli olurdu. Bu yaptığımın Bruschetta "benzeri" bir şey olduğunu sonradan, Bruschetta ile tanıştığımda anladım. Benzeri, dedim çünkü bruschetta bundan biraz farklı... Genelde peynir eritme falan gibi bir aşaması yok. fırında veya kızartma makinesinde kızartılmış istediğiniz cins bir ekmeğin, ki bence bunun için enn lezzetli seçenek brioche dediğimiz fransız ekmekleri. tabi kalorisi diğer ekmeklere göre daha yüksek ama bu hayatın bir kuralı, kaolrisi yüksek olan şeyler her zaman daha lezzetlidir :) İşte bu ekmeği yine orta kalınlıkta ( çok ince olmasın kesinlikle çünkü kızartma aşamasında baya sertleşir o zaman istediğimiz tada ulaşamayız) dilimleyip fırında kızartıp üzerine zeytinyağı ve çiğ sarımsağı sürdükten sonra, üzerine hazırladığımız karışımı yayıp tekrar fırına sürmeden öylece servis ettiğimizde gerçek bir bruschetta yapmış oluyoruz. peki ne var o karışımın içerisinde:
domates
taze fesleğen
kırmızı kuru soğan
tuz ve karabiber

Domateslerin lezzeti burada çok önemli çünkü mevsimi dışında pazarlardan satın aldığımız sünger gibi domatesler ile yapsanız da, lezzetli bir sonuca ulaşmanız çok güç, hatta imkansız. o yüzden bu tarifi yazın organik bahçe domatesleri ile denemenizi öneriyorum. domateslerin kabukları mutlaka soyulmalı. taze fesleğen ince ince kıyılmalı, kırmızı soğan da olabildiğince küçük doğranmalı. Domatesi ezmeden güzelce karıştırdıktan sonra, brıschettalarınız için üst malzemesi hazır demektir. Bir öneri: Balsamik sirke, italyan mutfağında çok yaygın kullanılan bir sirke çeşididir, bence, bu karışıma bir kaç çay kaşığı ( aşırıya kaçmadan) balsamik sirke koyup denerseniz çok daha güzel olacaktır. Yemek konusunda özel bir becerisi veya ilgisi olmayan bir kişinin bile rahatlıkla yapıp, misafirlerine ikram edebileceği bir tarif bu. afiyet olsun....

24 Kasım 2011 Perşembe

BALKABAKLI CHEESECAKE

Daha önceki yazımda, büyük bir heyecanla, bir sonraki tarifin türk kahveli sufle olacağını yazmıştım. Ankaraya gittim evet, kahveli suflemi de yedim hiç kaçar mı? :) Ankarada, zamane kahvesi'nde yapılan bu sufle hakkında beni en çok heyecanlandıran daha önce tarifine hiçbir yerde rastlamamış olmamdı. yani bu şu demek oluyordu, o beyaz şirin sandalyelere oturacak, kahveli suflemi sanki bir laboratuarda deney yapıyormuş gibi büyük bir dikkatle ve ağır ağır yiyecek ve yerken de "nasıl yapılmış?" "acaba içinde genel tahminlerin dışında birşey var mı bunu özel kılan?" diye düşünecektim. kendi kendime tarif çıkarmaya çalışacaktım kafamdan. Yemekler veya Pastala konusunda beni en çok heveslendiren şey budur. bir yerlerden öğrendiğim tarifleri uygulamak tabi ki eğlenceli ve güzel ama kendim tarif yaratmak hele bir de yediğim şeyin aynısını yapabildiğimdeki zafer sarhoşluğu paha biçilemez :) fakat geri dönüş zamanım ile stajımın bitimi aynı dönemlere denk geldiği için, üzerine bir de Avukatlık ruhsatı için belgeleri toparlama, yeni büro hazırlıkları emlakçılarla uzun süren uğraşlar falan derken, mutfağın hakimiyetini bir süreliğine anneme bırakmıştım :) ve kahveli sufle konusunaki çalışmalarımı ertelemiştim :)
geçen hafta sonu ailece Mersin'e, orada yaşayan aile dostlarımızın daveti üzerine pazar kahvaltısı için gittik. Mersin'in Gözne ilçesinde dağların eteklerinde çok güzel kahvaltı mekanları var, neyse güzel bir pazar sabahı geçirdik, kahvaltımızı yaptık dönüş yolunda yol kenarlarında yaylalarda, bahçelerde yetiştirdikleri meyve sebzeleri satan küçük manavlar vardı. Babamın da huyudur, yol kenarlarında orijinal bir ürün satan veya organik yiyecekler satan küçük tezgahlarda muhakkak durur, 200 le giderken bir anda böyle bir tezgah görüp aniden fren yapıp, tezgahı geçmiş olmasına rağmen geri geri gelip, neler satıyolarmış acaba diye bakmışlığımız ve alışveriş yapmışlığımız çoktur :) gözneden yola çıktıktan bir süre sonra kendimizi yine aynı türden bir küçük manavın önünde bulduk. her çeşit sebze ve meyve vardı. Babam her birinden alırken bana seslendi " kızım sana balkabağı aliym mi?" güldüm. "balkabağıyla kabak tatlısı yapabilirm sana, seversin, alalım" dedim. neyse babamla uzun uğraşlar sonucu 15-20 kadar balkabağının içinden en çok gönlümüze uyanı seçebildik. aldık getirdik evimize. o hafta içinde annemin misafirleri geliceklerdi alie akrabalar hanımlar toplanıcakmış bizde. annem de pazartesiden başladı "kızım sen de bikaç çeşit yapıver de benim yükümü al olmaz mı" demeye. Aklıma hemen balkabağım geldi. "tamam" dedim, "kabak tatlısı yaparım ben de o zaman". "amaaaan" dedi "kabak tatlısı istemem, başka bişeyler yap." Ama ben kafaya koymuştum o balkabağıyla birşeyler yapmayı, kabak tatlısı olmazsa ne olur diye düşündüm, aklıma daha önce bikaç yerde menüde gördüğüm ama hiç yemediğim "pumpkin cheesecake" geldi. yani balkabaklı cheesecake! :) biraz araştırma yaptım, itiraf ediym... yediğim şeylerin tariflerini kafamdan uydurup yapabiliyorum dediysem de, yemediklerimi üstelik bir tarif de yokken yapabilmem için masterchef olmam lazım sanırım :) bikaç tarif bakındım, genelde normal klasik sade cheesecake üzerine balkabağını ezip sürmüşler falan. onlar pek yaratıcı gelmedi bana. bikaç yerde ise, cheecake in hamuruna karıştırılmış, balkabağı ezmesi. bu daha orijinal geldi. tüm okuduğum tarifleri harmanladım, ve ortaya iyi bir cheesecake tarifi çıktı, işte buyurun,

malzemeler:
3 paket kepekli bisküvi
çeyrek su bardağı erimiş tereyağı
1 su bardağı şeker
4 paket labne peyniri
500 gram balkabağı ezmesi
5 yumurta
3 yemek yaşığı un
tarçın
karanfil
bir tutam tuz

ilk olarak kabak ezmesini yaparak başlayacağız tarife, küçük boy bir balkabağını kabuklarını soyup küçük dilimler halinde tencereye yerleştiriyoruz, üzerine bir yemek yaşığı kadar şeker, biraz tarçın ve bikaç tane de karanfil ekliyoruz ve balkabakları iyice ezilene kadar pişiriyoruz. piştikten sonra, balkabaklarını blender da homojen olana kadar, eziyoruz. bunun 500 gram kadarı bize yetecek. bu 500 gramın hepsini hamura karıştırmayacağız, bir kısmını da süsleme için kullanacağız.
balkabağımızla işimiz bittikten sonra, cheesecake tabanına gelelim, kelepçeli bir kek kalıbı alıyoruz, kepekli bisküvileri rondo da eziyoruz. bisküviyi, eritilmiş tereyağını ve çeyrek çay bardağı suyu bir kapta, sert bir hamur kıvamına gelene kadar karıştırıyoruz. kelepçeli kek kalıbının tabanına yuvarlak kestiğimiz yağlı kağıdı yerleştıriyoruz( ben kenarlarını da yağladım). sonra, bisküviden yaptığımız hamuru kalıbın tabanına sıkılaştırarak yayıyoruz kenarlarını ise biraz daha yüksek olacak şekilde elimizle bastırarak düzeltiyoruz. bu hamuru 170 derece fırında 10 dakika pişirip soğumaya bırakıyoruz.
tabanımız soğurken, cheesecake' in hamuruna geçebiliriz, labne peynirini ve şekeri biraz çırpıyoruz, ardından 400 gram kadar balkabağı ezmesini labne peynire ekliyoruz. sonra, yumurtaları teker teker bu karışıma ekliyoruz, 3 kaşık unu ve bir tutam tuzu da ekledikten sonra, biraz da tarçın ekleyip bikaç dakika daha çırpıyoruz. cheeesecake imizin dolgusu da hazır. şimdi bu hamuru, daha önce pişirip soğuttuğumuz tabanın üzerine döküyoruz ve yine 170 derece fırında 40-50 dakika kadar pişiriyoruz. cheesecakelerin fırından çıkarılma zamanını şöyle anlarız, üzeri hafifçe kabarır rengi biraz koyulaşır ama salladığınızda haffçe de sallanır. işte o zaman olmuştur :) fırından çıkardığımız cheesecake soğuduktan sonra üzerine, ayırdığımız balkabağı ezmesi ve cevizle süslemeler yapabilirz, ben süslemelerin ortasına karamel sosu da ekledim, çok yakıştı. cheesecake in bu haliyle bikaç saat buzdolabında bekletilmesi daha uygun bence, içindeki dolgu daha çok kıvam alıyor ve daha lezzetli oluyor.

böylece de balkabaklı cheesecake misafirlere hazır hale gelmiş oldu, herkes çok beğendi ama benim için asıl karar merci babamdır. babam, yemeklerimi ve pastalarımı " aman kızım yapmış ne de güzel yapmış" diye değerlendirmez, adeta bir aşçılık okulu hocası gibi dikkatle yer, ve objektif yorumlar yapar. "olmamış, bir orijinallik göremedim" dediği de çok olmuştur yani :)) bu yüzden misafirler "aman da ne güzel olmuş" dese de ben hemen havalara girmedim, gaza gelmeden önce babamın yorumunu bekledim :) ve akşama da bikaç dilim ayırdım. yemekten sonra büyük bir heyecanla babamın önüne koydum tabağı, "dene bakalım baba, mersinde seçtiğimiz balkabağı sizlere ömür:))" dedim. yedi ve " kızım bu yaptıklarını yiyince geleceğe olan inancım artıyor" dedi. anlayamadım " ne alaka baba, gelecek falan, altı üstü bi cheesecake; yiyeceksin, bitcek" dedim. "yok kızım onu demiyorum, en azından Avukatlıktan aradığını bulamazsan sana bi pastane açarız köşeyi dönersin" dedi :)) Bunun tercümesi şu: cheesecake im sınıfı geçti :))))


19 Ekim 2011 Çarşamba

Pierre Herme'nin Ispahanından, Ankaranın Kahveli Suflesine...

çok uzun bir zaman sonra, tekrardan merhaba! o kadar uzun zaman oldu ki yazmayalı, açıp bloguma baktığımda, terkedilmiş gibi duruyordu :) birkaç gündür büroda işler çok yoğun değil, ben de işlerden arta kalan zamanda yemek bloglarına göz gezdiriyorum. tazecik bir yemek blogu sahibi olduğum için, yapılmış ve kendini ispat etmiş blogger ların yaptıklaır işlere bakmak bana da biraz yol gösterir diye düşündüğümden... gezdim gördüm, baktım... bakınca da yeni şeyler yazma isteği daha da arttı içimde...
Dün gece saat 12 ye yaklaşıyordu, telefonum çaldı, arayan Şeymaydı. sesinde, zevk aldığı bir şey yapmanın verdiği huzur hemen hissediliyordu. "leyylaaaaaa! dedi biliyor musun neredeyim?" pariste olduğunu biliyordum. içimden dedim ki "büyük ihtimalle daha önce parise gittiğimizde birlikte dolaştığımız yerlerden birindedir ve aklına ben gelmişimdir" ama tahminim doğru çıkmadı, " nerdesin?" dedim. " champs elysee'deki laduree deyim!" Anlaşıldı, nisbet yapma zamanıııı..!!! :) "ee" dedim, " şey yiyorum, hani şu rozalı macarone içine frambuazzz.." lafını kesiyorum " üstüne de gül yaprağı mı koymuşlar" " hah diyor ondan işte" ve arkadaşına dönüp " bak görüyo musun nasıl da biliyor" diyor... iştahli ama bir o kadar da üzgün bir şekilde " ıspahan" diyorum. "ismi bu!" :) Pierre herme, nin klasikleşmiş pastalarından birisi. Pierre herme, laduree yi laduree yapan pastacıdır. pek çok pastacı ona pastanın imparatoru diyor. şuanda laduree de değil kendi pastanelerini açtı ilkini tokyoda açtı ama şuanda da pariste 2 tane şubesi var. anlaşılan, laduree ye pierre herme den kalan bir miras, ıspahan! aynen benim aşık olduğum laduree macaronel ları gibi. macaronu laduree den yerim başkasına da yüz vermem diyen macarone meraklılarına önemli bir bilgi, o macarone ları o kadar lezzetli yapan kişidir işte pierre herme. yani söylentiler bu yönde. şeymaya pierre herme nin paris şubelerinin yerlerini tarif ediyorum, ve git orda ye bir de diyorum :) dünden beri içimde bir heves, yeniden gidip tüm pastacıları gezme isteği... ama yollarımız başka yöne doğru gidiyor bu günlerde: planımda ankara var.
yarın ankaraya gidiyorum, son 3 aydır ankaraya gitmedim ve taşını toprağını bile özlediğimi farkettim, özellikle de okulumu... ankaraya gitmişken ve uzun zamandır bloga tarif koymamışken, orada en çok sevdiğim şeylerden birisi olan, "zamane kahvesi" nin cezve içinde pişirilen ve bu şekilde sunulan " türk kahveli sufle" sini yiyip, tarifini kafamdan deneyip, en doğru tarifi bulana kadar yüz kere tökezleyip sonra ortaya çıkan gerçek tarifi size vermeyi planlıyorum. ama önce gidip yemem lazım :)) demek ki neymiş? bir sonraki tarif: kahveli sufleymişşşş :)

19 Ağustos 2011 Cuma

ZERDE

Zerde, aslında çok bilnen geleneksel bir tatlı. Fakat annem şimdiye kadar hiç zerde yapmamıştı. biz ailece genelde nerde bol kalorili ağır tatlılar yemekler varsa onları seçeriz :) mesela zerde yerine sütlaç ve aşure bolca pişer evimizde, ve de keyifle yeriz. zerdeyi ilk kez geçen sene ramazan ayında, belma teyzenin iftar davetinde yemiştim. babam, bu tarz hafif tatlılara, zeytinyağlı yemeklere meraklıdır. Belma teyze zaten bir mutfak profesörü. blogumda onun naneli limonata tarifini daha önce vermiştim size. Daha o kadar çok ilginç tarifleri var ki, hepsini yazmak istiyorum. Ama kendim denemeden, tarif yazmayacağıma söz verdiğim için. hepsini sıraya koydum, denenmeyi ve yazılmayı bekliyorlar :) bu sene tekrar belma teyzenin o muhteşem sofrasında ağırlandık. her yönüyle tam bir şölendi :) yemekler o kadar lezzetliydi ki, 9 aydır diet yapıyor olmam, 19 kiloyu bir çırpıda vermiş olmam, ve aylardır çektiğim eziyetleri bir kenara bırakıp, bir gurme edasıyla tüm yemeklerden tadıp, içinde ne var nasıl yapmış diye kendi kendimi test etmeye koyuldum. mesela "ŞEYH EL MAHŞİ" diye bir yemek yapmıştı kii... anlatılmaz yaşanır :) babam " bunun porsiyonunu 25 liradan satsak, tüm adana kapıda sıra olur" dedi bir yandan da götürdü yemekleri. bu yemeğin de tarifini ayrıntılarıyla aldım belma teyzeden, ama denemeye cesaret etmem için sıkıntısız, stressiz, bol zamanlı, rahat bir günümün gelmesini bekliyorum :) neyse zerdeye dönelim, ymekten sonra tatlı olarak zerde hazırlamıştı belma teyze, babam tatlıyı yedi ve zaman zaman bana yaptığı gibi ağzında kaşıkla göz atıp, tatlıyı işaret etti. bu şu demek " kızım tatlı çok iyi, tarifini al, evde bize yap" mesajı hemen aldım, elime bir kağıt kalem aldım, belma teyzenin yanına oturdum. tarifi aldım, ertesi gün de hemen denedim. gayet başarılı olduğunu düşünüyorum. yapımı kolay bir tatlı. fakat bazı ince noktaları gözden kaçırmamak gerekiyor.
malzemeler:
1,5 su bardağı pirinç
5 su bardağı su
bir avuç kuş üzümü
bir avuç çam fıstığı
2 su bardağı şeker
2 tane limonun kabuğu
birkaç damla gülsuyu
10 adet karanfil
bir avuç kadar sarfan. ( ben toz halinde olan değil de tohum halinde olan safranı bir tül torba içinde attım zerdeye ama siz toz halinde safran da kullanabilirsiniz. bir de ek bilgi: safran bazı aktarlarda haspir olarak da satılır)
suyu bir tencerede kaynatın, pirinci bir kapta ılık suyla, nişastası iyice gidene ve yıkama suyu berraklaşana kadar yıkayın. bu işlem çok önemli, zerdenin cam kaselerde berrak ve parlak sarı rengini elde etmek için çok ince bir ip ucu. çünkü iyi yıkamazsanız aşure gibi bulanık olur ve aynı iştah açıcı görüntüyü yakalayamayız. pirinçler yıkandıktan sonra, kaynayan suya atıyoruz. içine bir bez torbaya ve tül keseye sarılı halde haspiri atıyoruz. haspir kaynama süresince tencerenin içinde kalacak. yavaş yavaş tatlının o çok bilindik sarı rengini verecek. bu şekilde, pirinçler iyice yumuşayana kadar kaynatıyoruz. kaynama esnasında, siz de br taraftan çam fıstıklarını bir tavada yağsız olarak çok az kavurun. bu işlem onların tadının baskınlaşmasını sağlayacak. ama kavurma işlemini abartmayın. azıcık kokusu mutfağa yayılsın yeter. pirinçler yumuşayınca, haspiri tencereden çıkarın. içine kavurduğunuz çamfıstıklarını, limon kabuklarını, gül suyunu, kuş üzümünü ve 2 bardak toz şekeri ekleyin. kafanfilleri çok az suda kaynatın, ve bunun suyunu da zerdeye ekleyin. bu şekilde de 10 dakika kaynattıktan sonra artık zerdeyi kaselere alabilrsiniz. ben servis için cam kaseler öneriyorum çünkü rengi ve görüntüsü çok şık bir tatlı zerde. kaselere aldıktan sonra bir gece kadar dolapta bekleyip katılaşması gerekiyor. üzerini ben iri kııylmış antep fıstıklarıyla süsledim. tatlıya çok yakıştı siz de badem fıstık vs. ile süsleyeblirsiz. sonra daaa servis yapaiblirsinizzz :)

17 Ağustos 2011 Çarşamba

EĞLENCELİ CUPCAKELER

Cupcake lerin pastane vitrinlerindeki görüntüleri, bir lunaparkı izler gibi,  onları yemek yerine daha çok alıp odamın bir köşesine süs olarak koymak isteği oluşmur içimde hep izlerken... o kadar  farklı ve güzel tasarımlarla sunuluyor ki, yemeye kıyamıyor insan :) şimdiye kadar çoğu kez hayranlıkla izlememe rağmen cupcake yapmayı hiç denememiştim. sevgil arkadaşım elçin in hediye ettiği çok şirin cupcake kalıplarını görene kadar :) onların içi boş bir şekilde durmasına gönlüm razı olmadı, ve hemen denemeye kadar verdim. ilk olarak şunu söylemem lazım, cupcake yaparken kullandığımız tarif, normal kek tarifinden farklı. bu yüzden ben de lezzet dergisinin verdiği vanilyalı cupcake tarifini kullandım. üzerini de artık kendi keyfime göre süsledim, orası tamamen sizin yaratıcılığınıza kalmış birşey ve aslında işin en eğlenceli kısmı :) çünkü, Kendi mutfağınızda cupcake yapmak, yemek veya pasta yapmaktan çok bir oyun gibi. kendimi legolarla oynarkenki kadar mutlu hissettiğimi itiraf ediyim :) ve tarife geçiyim:

malzemeler:
   100 gr tereyağı (oda sıcaklığında)
   2 su bardağı gr toz şeker ( 1sb 250 gr)
   3 yumurta
   1,5 su bardağından biraz fazla un ( 1sb 125 gr)
   1.5 tatlı kaşığı kabartma tozu
   1 tutam tuz
   çeyrek su bardağı süt 
   2 paket vanilya

Yumurtayı, şekeri, tereyağını ve sütü geniş bir kapta çırpın. sonra içine bir tutam tuz attıktan sonra unu kabartma tozunu ve vanilyayı ekleyin. çok katı olmayan bir kek hamuru elde etmiş olucaksınız. bu karışımı cupcake kalıplarına dökün. çok fazla kabaran bir tarif değil, o yüzden kalıplarda çok az kabarma payı bıraksanız bile yeterli. 170 derece fırında 20 dakika kadar pişirin. bu keki fırından çıkarınca soğuması için serin bir yere koyun. çünkü kekin üzerini süslememiz için biraz soğuması lazım soğumazsa, üzerine sıkıcağımız krem şanti eriyecektir. bunu da istemeyiz :)

Üzerini süslemek için envai çeşit yöntem var. ama en pratik olanı krem şanti! krem şantiyi kutuda yazan tarife uyarak hazırlayın sıkma tüpüne koyun ve keklerin üzerine dairesel hareketlierle sıkın. ( fotoğrafta görebilirsiniz) en son da üzerlerine süsleme şekeri serpebilirsiniz. eğer evde süsleme şekeri yoksa, dövülmüş fındık veya fıstık ya da hindistan cevizi de kullanaiblirsiniz. bir dee şunu eklemek istiyorum, ben krem şantiye azıcık kırmızı gıda boyası koyarak onu pembe hale getirmeyi planlamıştım, fakat evde krımızı gıda boyasını bulamadım, sarı vardı. ben de sarı kullandım. bazılarını beyaz bıraktım, bazılarına ise kakao ekleyerek kahverengi yaptım. siz de renkli olsun istiyosanız, farklı renklerdeki gıda boyalarıyla krem şantiyi renklendirebilirsinizz :) bu kadar! cupcake bittiii :)

3 Ağustos 2011 Çarşamba

PRATİK NANELİ LİMONATA

Haftasonu tüm aile yayladaki evimizdeydik. cumartesi akşamı gittik evimize, cumartesi gece mersinde bir düğüne katıldıktan sonra, geri toroslara döndük, ve pazar tüm gün bize aitti, ailece harika bir pazar kahvaltısı hazırladık, ve hazırladıklarımızı afiyetle yedik. bu kahvaltıda herkesin bir spesyali vardı. annem ve babannemin sıkması, şeymanın balsamik sirkeli zeytinyağı ve benim limonatam :) Annemin sıkmayı yapmasına babam ve şeyma yardım ederken, ben de limonatamı yaptım.
işte yayladaki evimizzz :))

Bu limonata tarifini bir kaç yıl önce ailece gittiğimiz bir akşam yemeği davetinde, aile dostumuz belma teyzeden öğrenmiştim. belma teyze limonatayı o kadar güzel yapmıştı ki, başta hepimiz limonu şekerle dinlendirdikten sonra yapılan ve zaman isteyen o klasik limonata tarifi sandık. ama aslında çok daha pratik bir tarifle hazırlamıştı belma teyze. Babam yapay hiçbir içecek tüketmez, hazır meyve suları veya kola gibi içecekleri tercih etmez. onun için en güzel içecek ev yapımı buz gibi bir bardak limonatadır. o yüzden ben de belma teyze tarifi verirken dikkatle dinlemiştim ve o günden sonra babacığımın limonatalarını yapma görevini aldım :) şimdi bu pratik limonatanın tarifini yazıyorum size, belma teyzeciğimin kulakları çınlasın :))

malzemeler ( 4 kişilik limonata için)

13-14 adet limon
2 su bardağı şeker
bir tutam nane

tefalin ufak rondolarından herkesin evinde vardır. bu tarif için o rondolara ihtiyacımız olucak. ilk olarak limonları patlıcan soyar gibi alacalı olarak soyup 4 e bölüyoruz.
sonra bu limon parçalarını rondoda şeker ve naneyle birlikte iyicee eziyoruz. ( rondonun haznesine hepsi sığmaz tabi ki, 3-4 parti halinde yapmamız lazım bu işlemi) limonları şekeri ve naneyi iyice ezdikten sonra elimizde şekerli bir limon peltesi olucak.bu pelteyi geniş bir kaba alıp içine 5 su bardağı soğuk su koyuyoruz. iyice ve uzun uzun karıştırıyoruz. iyice karıştırdıktan sonra, ince bir tel süzek ve başka bir geniş kap alıp, bu karışımı tel süzgeçten geçiriyoruz. süzgeçten geçirilmiş haliyle, limonatamız hazır. kıvamına ve şeker oranına bir bakın, eğer fazla gelirse, içine biraz daha su ekleyebilirsiniz. ve sonra daaa bunu bir sürahiye boşaltıp servis yapabilirsinizz :)  yakşaşık 20 dakikada taze ve ev yapımı bir limonatanız olmuş olur ve tat olarak da diğer limonatadan hiç farkı yokkk :))

28 Temmuz 2011 Perşembe

ÇİKOLATALI MACARONE

Şimdi ben burda çikolatalı olanının tarifini yazıcam, istediğiniz her türlü meyve veya kuruyemişle yapablirsiniz bu pastayı hayal gücü sınırsız. asıl olay şu: içine ne sürecekseniz, dışına da ondan bir miktar koymanız lazım. yani mesela, fıstıklı yapıcaksanız içindeki kremasına da dışına da fıstık koymanız lazım. veya portakallı yapıcaksanız, içine portakal reçeli gibi bişey dışına da portakal suyu koyabilirsiniz.
hadi bakalım başlayalımmm..:
** bademli dış malzeme için
100 g pudra sekeri
50 g file badem
3 yemek kasigi (15 g) sekersiz kakao
2 adet oda sicakliginda yumurta aki
5 yemek kasigi (65 g) seker

**arasına süreceğimiz Cikolatali Ganaj icin
113 g kucuk parcalara kesilmis cikolata
1/2 bardak cig krema
2 yemek kasigi oda sicakliginda tereyagı

şimdiii, öncelikle kremayı hazırlamanızı öneriyorum çünkü biz dış malzemesini yaparken kremanın birazcık buz dolabında katılaşması lazım. ilk olarak yarım bardan çiğ kremayı bir sos kabında kaynama derecesine gelene kadar ısıtıcaz. sonra içine bitter çikolatalarımızı atıp çikolatalar eriyene kadar hızlıca karıştırıcaz. bu karışım 1-2 dakika, kaynama ısısı geçene kadar beklesin. sonra içine tereyağını koyucaz ve tereyağı da bunun içinde eriyene kadar güzel güzel karıştırıcaz. ( tereyağının tuzsuz tereyağı olması lazım). krema pürüzsüz bi kıvama gelince dolaba koyun. biz kurabiyeleri yapana kadar o orda soğusun.

şimdi gelelim kurabiyelere, pudra şekeri, badem ve kakao yu mutfak robotunda un haline gelene kadar iyiceee çekin. başka bi yerde 2 tane yumurtanın akını köpük olana kadar çırpın. yumurta akını çırparken bir yandan da yavaş yavaş şekeri ekleyin. yumurta akının krem şanti gibi bir görüntü alması lazım.bu hazır olunca az evvel robotta çektiğiniz kuru karışımı yavaş yavaş bunun içine döküp bir tahta kaşık yardımıyla güzel güzel karıştırın. bunun sonucunda akışkan ama çok da akmayan kurabiye hamurundan daha cıvık, kek hamuru gibi bir hamur alde edeceksiniz. onu sıkma tüpüne doldurun ve yağlı kağıt serdiğiniz fırın tepsinine aralarında boşluk bırakarak minik minik sıkın. sonra üzerlerinde sıkmadan dolayı oluşan tepeciklerin gitmesi için tepsiyi tazgaha bikaç kere sertçe vurun. şimdi asıl olaya geliyorum. bunu hemen fırına koymicaksınız. mutfakta bir kenara koyun 1 saat kadar o şekilde beklicek. üzerleri hafifçe kabuklanana kadar beklicez. sonra alıp 175 derece ısıtılmış fırında 10-12 dakika pişirin. piştikten sonra macarone ları yağlı kağıttan bir bıçak yardımıyla dikkatlice çıkarın. ılımaya bırakın. ılıdıktan sonra, benzer büyüklükte olanları seçin ve ikili ikili ayırın. onların arasına,  dolaptaki ganaj ı içlerine istediğiniz miktarda sürüp  sandviç gibi kapatın. veee macarone unuzz olduuuuuuu :))) yanlız bu oasta birazcık bekledikten sonra daha iyi olur. çünkü ilk başta bıraz kıtır olur dışı. bekledikten sonra dışı yumuşar ve içine koyduğunuz ganajla da bütünleşir.. çok da güzel olurrr :)) hadi bakalım deneyin kızlaaaarr :))